Życie Kazimierza Moczarskiego to nie tylko miesiące spędzone w celi z oprawcą warszawskiego getta. Należał do straconego pokolenia - ale swojego życia nie stracił.Życie Kazimierza Moczarskiego to nie tylko miesiące spędzone w celi z oprawcą warszawskiego getta. Bohater książki Anny Machcewicz w czasie wojny był oficerem Armii Krajowej, spędził ponad dziesięć lat w stalinowskim więzieniu i pomimo tak długiej przymusowej rozłąki z ukochaną żoną potrafił odnaleźć łączącą ich więź. Należał do straconego pokolenia - ale swojego życia nie stracił.O książce Anny Machcewicz:To godny uwagi punkt widzenia. Anna Machcewicz spogląda dziś oczami nowych pokoleń na tragiczne doświadczenia Kazimierza Moczarskiego w okresie władztwa komunizmu w Polsce. Opisuje jego cichy i nierówny bój o ocalenie godności ludzkiej i o prawdę na temat walki podziemia niepodległościowego o wolności Polski, a także losy jego i jego żony - ludzki wymiar tej politycznej i moralnej tragedii, cenę, jaką przyszło im płacić za zachowaną przyzwoitość w czasach próby.Władysław Bartoszewski>Należał do straconego pokolenia - ale swojego życia nie straciłPierwsza pełna biografia Kazimierza Moczarskiego uświadamia nam wagę i znaczenie jego losów. Był zwykłym niezłomnym bohaterem. Najbardziej znany epizod z życia Kazimierza Moczarskiego - dziewięć miesięcy spędzonych w jednej celi z oprawcą warszawskiego getta Jürgenem Stropem - to tylko wierzchołek góry lodowej. Autor Rozmów z Katem wyszedł zwycięsko ze wszystkich prób, jakie stawiały przed nim los i historia. Rzucił się w wir konspiracyjnej walki z hitlerowskim okupantem i nie przerwał jej nawet po upadku Powstania Warszawskiego. Przetrwał stalinowskie represje, choć rozłączono go na ponad 10 lat z ukochaną żoną. Nawet w smutnych czasach rządów Gomułki i Gierka nie wyrzekł się swoich poglądów, a osobistą tragedię - ciężką chorobę jedynego dziecka - przekuł w działanie na rzecz społecznego dobra. Na dodatek stworzył dzieło o przesłaniu dorównującym rangą przesłaniu dzieł Sołżenicyna!

Kazimierz Moczarski (1907-1975) - dziennikarz, pisarz, działacz polityczny, żołnierz AK, szef Biura Informacji i Propagandy ZWZ-AK oraz Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, uczestnik Powstania Warszawskiego. W 1945 roku aresztowany i skazany za działalność w AK najpierw na dziesięć lat więzienia, a w roku 1952 na karę śmierci. W 1956 roku zrehabilitowany. Autor "Rozmów z katem" - pamiętnikarskiej relacji z dyskusji prowadzonych ze zbrodniarzem wojennym Jürgenem Stroopem, z którym przez dziewięć miesięcy dzielił celę w więzieniu na Mokotowie. Książka Andrzeja Krzysztofa Kunerta przedstawia zafałszowywane w czasach PRL losy Moczarskiego, konfrontując jego biografię z rozmaitymi materiałami śledczymi i sądowymi.

Przez dziewięć miesięcy 1949 roku w jednej celi więziennej przebywali wspólnie: Kazimierz Moczarski, bohater Armii Krajowej, i generał SS Jürgen Stroop, kat warszawskiego getta. Stalinowska brutalność i brak skrupułów postawiły między nimi znak równości. Moczarski, rozmawiając ze Stroopem systematycznie przez kilka miesięcy, zdołał stworzyć jedyny w swoim rodzaju portret osobowości totalitarnej, a zapamiętując wypowiedzi współwięźnia, zachował zgromadzony materiał do późniejszej publikacji. Stworzony w ten sposób wizerunek kata zapada w pamięć bodaj równie mocno jak okoliczności, w których powstawał.